Garufallia Merikis

Επιστολή προς την αδελφή μου

Αγαπημενη μου Αδελφη

Συγχωρέσε με που δεν σε προσέξα, δεν σε βοηθήσα και δεν σε προστατεύσα οπως εγω θα ηθέλα.

Εγω εκανα αυτο που με ειπες- "Κανε οτι δεν καταλαβαινεις,δεν ακους,δεν βλεπεις και μην μιλας μεχρι να σταθω εγω στα ποδια μου και να με πας στην Πατριδα“-. Δυστυχώς, όλα ήρθαν διαφορετικά και σε χασαμε για παντα.

Ακόμα δεν μπορώ  να καταλάβω  ολα αυτα που συνεβησαν,οταν εσυ εδινες την μαχη τις ζωη σου. Πάντα πίστευα οτι αυτα συμβαινουν μόνο σε κακές ταινίες. Εσυ ησουν πάντα εκεί όταν κάποιος χρειάζοτανε βοήθεια και οταν εσυ χρειαστηκες βοήθεια σε αφησαν μονη,μακρια απο τον Αδερφο σου,τις Φιλες σου και ολα τα  Προσωπα που αγαπουσες και που θα σου δινανε Χαρα και Δυναμη. Το καλύτερο θα ηταν το λιγοτερο για σενα  και αυτο δεν ηταν η πανεπιστημιακή κλινική Κολωνίας με μαζική νοσηλεια και με συνθήκες υγιεινής όπως στον τρίτο κόσμο. Ακομη και οταν μετα την επεμβαση πηγαινες απο το κακο στο χειροτερο (Σηψη του αιματος,Εντατικη,γριπη των Χοιρων) Δεν σκεφτηκανε ουτε μια στιγμη να σε πανε σε κατι καλυτερο.

Και οταν ως εκ θαύματος αυτα τα ξεπερασες  αντι να σε πανε σε μια σωστη Αναρωτικη Κλινικη σε βαλανε σε μια Νευρολογικη??????????????κλινικη στην Βοννη. Ολα τα φθηνα και βολικα. Ακομη και να σε βαλουν σε Κηδεμονια δεν φοβηθηκανε οταν εσυ στο Νοσοκομειο εδινες την Μαχη τις Ζωης σου. Απληστία και φθόνος έχει καθορίσει τις ενέργειές τους.  Ο φόβος της απώλειας ορισμένων περιουσιακών στοιχείων σου ήταν μεγαλύτερη από την ανησυχία για σενα.

Υπεύθυνος για όλα όσα συνέβησαν είναι ο σύζυγός σου, ο οποίος μια ζωη κρυβοτανε πίσω απο σενα. Και οταν έπρεπε να λαβει αποφάσεις και να αναλάβει την ευθύνη, αυτός κρυβόταν πίσω από τις κόρες του, και τις  δηλητηριάσε με ψέματα.

Όταν εχασες την  μάχη για τη ζωή σου ηταν αυτονοητο-οπως εσυ ηθελες-την τελευταια σου κατοικια να βρεις  στην Πατριδα κοντα στον Πατερα και την Μητερα. Και αυτο ομως ηταν για αυτους πολυ δυσκολο και δαπανηρο.Οι  επιθυμίες σου δεν  μετρουσανε .Ακομη και την ασφαλεια Ζωης που εκανες για τον Κωστα   με ψέματα,εναντιa στην θεληση σου,κρατησανε.

Πολυαγαπημένη μου αδελφή, πληγωμενη και πικραμένη εφύγες από την Ζωη, ακόμη και εναν αξιοπρεπή θάνατο σε γνώση οτι  το τέλος πλησιάζει έχεις στερηθεί. Θέλω να πιστεύω ότι τωρα έχεις βρεί την Ειρήνη και την Γαληνη . Να θυμάσε πάντα - ο καθένας παίρνει ότι έχει δώσει.  Στον ουρανό που βρισκεσαι θα παρεις πισω οτι εσυ αξιζεις-.

Φιλακια στον πατέρα, την μητέρα, τον αδελφό και τον μικρο Κωστα.Πες τους συντομα θα ειμαστε ολοι παλι μαζι, όπως τις παλιές καλές μέρες.

Ο αδερφός σου